ای حیات با تو وداع می کنمباهمه زیبایی هایت با همه مظاهر جلال و جبروتت با همه کوهها و آسمانها و دریاها و صخره ها با همه وجود وداع می کنم .
با قلبی سوزان و غم آلود بسوی خدای خود می روم و از همه چیز چشم می پوشم . ای پاهای من می دانم شما چابکید . می دانم که در همه مسابقه ها گوی سبقت از رقیبان ربوده اید می دانم فداکارید می دانم که به فرمان من مشتاقانه بسوی شهادت صاعقه وار به حرکت درمی آئید . اما من آرزویی بزرگتر دارم من می خواهم که شما به بلندی طبع بلندم به حرکت درآئید به قدرت اراده آهنینم محکم باشید به سرعت تصمیمات و طرحهایم سریع باشید . این پیکر کوچک ولی سنگین از آرزوها و امیدها و مسئولیتها را به سرعت مطلوب به هر نقطه دلخواه برسانید .
اعضای بدنم! در این لحظات آخر عمر آبروی مرا حفظ کنید. شما سالهای دراز به من خدمتها کردهاید از شما آرزو میکنم که این آخرین لحظه را به بهترین وجه ادا کنید. ای پاهای من سریع و توانا باشید ای دستهای من قوی و دقیق باشید ای چشمان من تیزبین و هوشیار باشید، ای قلب من این لحظات آخر را تحمل کن، ای نفس مرا ضعیف و ذلیل مگذار، تا چند لحظه بیشتر با قدرت و اراده صبور و توانا باش. به شما قول میدهم که پس از چند لحظه همه شما در استراحتی عمیق و ابدی، آرامش خود را برای همیشه بیابید و تلافی این عمر خستهکننده و این لحظات سنگین و سخت را دریافت کنید. من، چند لحظه بعد به شما آرامش میدهم، آرامش ابدی، دیگر شما را زحمت نخواهم داد. دیگر شب و روز شما را استثمار نخواهم کرد. دیگر به شما بیخوابی نخواهم داد و شما دیگر از خستگی فریاد نخواهید کرد. از درد و شکنجه، ضجه نخواهید کرد. از بی غذایی از گرما و سرما شکوه نخواهید کرد . آرام و آسوده برای همیشه در بستر نرم خاک آسوده خواهید بود .
اما این لحظات حساس لحظات وداع با زندگی و عالم این لحظات لقای پروردگار، لحظات رقص من در برابر مرگ باید زیبا باشد.
نوشته شده توسط نشریه چشمه در دوشنبه 87/1/19 و ساعت 8:40 عصر | نظرات دیگران()
نشریه چشمه نشریه چشمه /
هفته نامه سیاسی فرهنگی خبری / منتشره در دانشگاه فردوسی مشهد
صاحب امتیاز و مدیر مسئول :
حمیدرضا خداوردی ندرآبادی
سردبیر :
مهدی عبدی